Tym razem bez zbędnego wstępu.
Mamy wiosnę!:) Zachęcam do oddychania pełną piersią (alergików proszę jednak o ostrożność …).
Reklamy
Zima na Żuławach
Spełnione marzenie: zimowy dzień na Żuławach – 09.02.2018
Mimo iż tyle lat poznaję Żuławy od podszewki, to do tej pory nie udało mi się spełnić marzenia o dniu na zimowych Żuławach. Bo to nie jest krótki przystanek, gdzieś po drodze, bo to nie jest 30 minut na szybkie zdjęcia i wracamy do ciepłego domu na gorącą herbatę. Nie! To nie o to chodzi! A o cóż takiego? O podziwianie i delektowanie się krajobrazem, o prawdziwą radość z obcowania z tą śnieżną aurą, o poszukiwanie impresji, jakże ulotnych. A to wszystko w środku zimy, przez wiele godzin, które niestety mijają zatrważająco szybko. Także podkreślę to, co podkreślam co jakiś czas –nie każdy to czuje, a niektórzy czytając to zapewne pukają się w głowę ;).
Filmowo – w Drewnicy
Fot. Kuba Lewandowski
Zapraszam do relacji filmowej jaką poczyniło Stowarzyszenie „Kochamy Żuławy” wraz z przyjaciółmi. Byliśmy w Drewnicy, gdzie kręciliśmy wywiad na temat najnowszej powieści żuławskiej „Ona i dom, który tańczy”. Z Małgorzatą Oliwią Sobczak, autorką książki, rozmawiał Paweł Wielopolski.
Ona i dom, który tańczy – wywiad / Małgorzata Oliwia Sobczak
Żuławy – każdy odbiera je na swój indywidualny sposób. Jedni twierdzą, że jest tu ewidentnie płasko, ponuro i depresyjnie, inni skarżą się na reumatyzm, kolejni patrzą na nie przez pryzmat roli, jeszcze inni podziwiają drewnianą architekturę, ale są i tacy, którzy widzą je przez „różowe okulary”. Co człowiek, to inne spojrzenie i inna historia.
Jakie są jednak Żuławy według Małgorzaty Oliwii Sobczak? Bez wątpienia bardzo skomplikowane. Z jednej strony emocjonalne, aż do granic wytrzymałości, z drugiej strony okrutne, bo wiążą się z bolesnymi wspomnieniami. Są po części radosne, barwne, soczyste i smaczne – jak dary ziemi żuławskiej, którymi nasza autorka delektowała się w trakcie wakacji w Drewnicy. Są magiczne, tajemnicze, okryte niewyjaśnionymi historiami. Zmuszają do refleksji, prowadzą do szaleństwa, a nawet zadają ból, z którym ciężko poradzić sobie przez całe życie…
Żuławy dla Małgorzaty to liczne wspomnienia, które są ulotne jak dmuchawce na bezkresnej łące. Te wspomnienia zostały zebrane przez autorkę i wykorzystane do stworzenia fabuły powieści osadzonej głównie w Drewnicy i Żuławkach. W książce „Ona i dom, który tańczy” czasy powojenne przeplatają się z teraźniejszością – mają ze sobą ścisły związek przyczynowo skutkowy. To nie tylko opowieść o trzech kobietach. To fascynująca podróż przez historię opisywanych ludzi i miejsc. To także świat magii widzianej oczami dziecka, oraz świat pełen tajemnic, których rozwiązanie zmusza do głębokiej refleksji.
Żuławskie niebo…
Bez zbędnego komentarza. Powiem tylko tyle: koniecznie przeczytajcie najnowszy wiersz Pani Ryszardy Wójcik, żuławskiej poetki z Palczewa….
Gospodyni na Żuławach
Pana na Żuławach wszyscy znają. Teraz pora na Gospodynię na Żuławach – a konkretnie czasopismo „Gospodyni”, które liczy już sobie 60 lat istnienia!
Moim zadaniem było opowiedzenie o Żuławach, o Stowarzyszeniu „Kochamy Żuławy” oraz o blogu. Nie byłabym jednak sobą, jeśli nie zaproponowałabym „żywej lekcji” w terenie ;). I tak oto zabrałam Ewelinę Cisłak i Piotra Walichnowskiego w krótką podróż po Żuławach, przedstawiając im, przede wszystkim, sylwetki kilku Żuławianek.
Nowy Staw z przewodnikiem – „Zwiedzamy Żuławy”
Nowy Staw to jedno z moich ukochanych miejsc na Żuławach. Pojawił się już na początku mojej przygody z tą „depresyjna” krainą. Często chętnie tu wracam – czy to prywatnie czy w ramach Stowarzyszenia „Kochamy Żuławy”.
